สรุปสั้นๆ
“การเขียนบทดำเนินเรื่อง ตามแบบฉบับของ แฟรี่เทล ชัดเจน
แบบที่อ่านในมังงะเป๊ะ ดำเนินเรื่องฉับไว”
งานนี้สมาชิกหลัก นัตสึ เกรย์ แฮปปี้ ชาร์ล ลูซี่ เอลซ่า เวนดี้ มาอยู่ในภารกิจหลัก
และ อ. มาชิมะ คนเขียนก็วางบทให้ ทีมรองรับงานในเกาะเดียวกัน
กาสิล จูเบีย ลิลลี่ ทำให้แฟนคลับได้หายคิดถึง
ซึ่งขอให้คะแนนความพอใจ
– แฮปปี้ เจ้าแมวที่มีไว้เพื่อตัดมุก แย่งซีน ปฏิบัติภารกิจก้าวหน้า
– จูเบีย ให้ 9 เลย น่ารัก แย่งซีน ปล่อยมุก เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
– เกรย์ มากับมุกถอดเสื้อที่จำเป็นมาก และตอนท้ายขยี้มุกนี้หนักมาก
– กาสิล ไอ้คนขโมยซีน ถ้าพี่มึงโผล่มาขโมยซีนได้เลย
คะแนนเซอร์วิส
– ลูซี่ เอาชั้น 1 ไปเลย เซอร์วิสจนเต็มปลอดที่จะอนุญาตให้ทำเป็นแล้วมั๊ง
– รองชั้น 1 คงจำต้องให้ ไทเทเนีย ในด้านเซอร์วิส เสียดายเปลี่ยนเกราะน้อยไปนิด
– เวนดี้ ไม่มีเซอวิสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
ข้อดี
ฝ่ายศัตรู
บอสใหญ่ไม่พูดถึง สักครู่สปอยด์
บอสรอง โอเค เลวดี
ลูกน้อง : ลืมชื่อมันไปละ ไอ้ตัวที่บังคับตุ๊กตา 2 ตัว คล้าย บิ๊กซ์สโลว์ ตัวนี้คาแรคเตอร์มันได้ จอมเวทย์ พลัง K
กับตุ๊กตาน่ารัก ส่วนตัวถูกใจแฟรี่เทล ที่ศัตรูด้วย เพราะบางตัวทำออกมาแบบว่า คิดได้ไงฟ่ะ
ในส่วนเรื่องราว
ไม่สลับซับซ้อนเลย ดูง่าย ในส่วนนัตสึ เป็นภาคที่ดี เป็นในเรื่องราววุ่นวายรอบตัว นัตสึ ในภาคนี้
ตั้งข้อซักถามของตนเองก้าวหน้า “ตัวเราเป็น…….. ผู้อื่นมองเห็นพวกเราเป็นอะไร ?” และคำตอบที่ได้ ทำให้นัตสึไม่ต้องถามอีกเป็นครั้งที่ 2
รอบสื่อเป็นซับไทย (มีความเห็นว่ามีรอบบรรยายไทยด้วยนะแต่มิได้ดู)
แปลดี ซึ่งแอบเสียดายเพราะส่วนตัว ถูกใจ การ์ตูนบรรยายไทยมากกว่า (โตมากับอย่างนั้นนี่นะ)
แต่ แฟรี่เทล ไม่ใช่การ์ตูนเด็ก ฉะนั้น การใส่ดูดซับ ให้แฟนคลับดู ถูกที่สุด
(แต่เสียงชาร์ล ญี่ปุ่น มันน่ารักไปนะ ไม่เหมือนที่จินตนาการเวลาอ่านมังงะ)
END CREDIT
และที่เป็นไฮไลท์เป็น END CREDIT ที่ถือว่า เอาการ
เป็นการปูบทเพื่อศึกใหญ่ในภาคหลักที่แฟนคลับคาดว่า
จะเป็นศึกสุดท้ายของ แฟรี่ เทล ถัดไป แน่ๆ
