เป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง กับอุบัติเหตุช็อกโลก! ที่พรากชีวิตของ “เจ้าสัว คิงเพาเวอร์” วิชัย ศรีวัฒนประภา ไปอย่างไม่มีวันกลับ
คุณวิชัย สร้างความดีไว้มากไม่น้อยเลยทีเดียวเหลือเกินให้กับสังคมไทย โดยเฉพาะ “วงการกีฬา” ที่เจ้าตัวไปสร้างชื่อสุดยอด ด้วยการเป็นเจ้าของสมาคมฟุตบอล เลสเตอร์ สิตี้ บนเกาะอังกฤษ
เขาใช้เวลาเพียง 6 ปีเท่านั้น สร้างสิ่งที่ (มากกว่า) เกินจริง สำหรับในการพาทีม “หมาจิ้งจอกสยาม” คว้าชัยชนะพรีเมียร์ลีกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ได้อย่างน่าอัศจรรย์ที่สุด
ผมไม่ได้รู้จักเจ้าสัววิชัยเป็นการส่วนตัว แม้กระนั้นรู้สึกชื่นชอบท่านที่เป็น “คนรวยใหญ่ใจดี” ซึ่งรู้จักทดแทนคุณแผ่นดินบ้านเกิดในทุกต้นแบบ เท่าที่ความสามารถของตนเองพึงจะทำได้
ขณะที่คุณวิชัยไปซื้อกลุ่มเลสเตอร์ใหม่ๆบอกตามตรงว่าผมรู้สึกเฉยๆไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรด้วย เพราะเหตุว่ามองเพียงว่าเป็น “ของเล่นเด็กคนรวย” ที่ไม่ได้มีประโยชน์ กับประเทศชาติสักเท่าใดนัก
โดยเฉพาะกับวงการ “ฟุตบอลไทย” ที่ยังมองไม่ออกว่า จะได้คุณูผลดีที่ที่ไหน
จนถึงกลุ่ม “หมาจิ้งจอกสยาม” ผงาดเป็นแชมป์ลีกเมืองผู้ดี จนถึงทำให้ผู้คนทั่วโลกจำต้องหันมาโฟกัสที่ “ชาวไทย” จากที่ฝรั่งตาน้ำข้าวเคยลบหลู่ดูหมิ่นเรา เปลี่ยนแปลงมาเป็นค้อมนับถือด้วยความเต็มใจ “ยอมรับ”
ซึ่งถัดมา คุณวิชัยก็เริ่มผุดแผนการ “ฟ็อกซ์ ฮันท์” เพื่อคัดเลือกเด็กไทย ให้ไปฝึกหัดวิทยายุทธ์ลูกหนังระยะยาวข้ามปีที่อังกฤษ กันอย่างเอาจริงเอาจัง นั่นแหละ ผมถึงได้พอเข้าใจถึงแผนการอันสุขุม ของท่านประธานวิชัย ที่ต้องการสร้างฐานให้นักเตะไทย ได้มีช่องทางไปค้าแข้งในยุโรป
จำต้องบอกว่า ในอังกฤษบางทีอาจจะยังเป็นเรื่อง ที่ยากเย็นแสนเข็ญสำหรับนักเตะชาติเรา ด้วยเหตุนั้นเจ้าสัวคิงเพาเวอร์ จึงเริ่มหาฐานใหม่ที่ลีกเบลเยียม ด้วยการเข้าเข้าครอบครองกลุ่มโอเอช ลูเวิน
รวมทั้งเป็น “เจ้าตอง” กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ยอดนายทวาร “มือ 1” กลุ่มชาติไทย ที่ได้รับช่องทางให้ไปค้าถุงมือเป็นรายแรก
ซึ่งต่อไปก็มั่นใจว่า จะมีแข้งไทยรายอื่นๆได้ไปวาดลวดลายในโลกกว้าง ผ่านช่องทางนี้กันอีก เพราะเหตุว่าตัวท่านเอง อยากจะมองเห็นนักเตะไทย ได้ไปค้าแข้งที่ยุโรปกันไม่น้อยเลยทีเดียว
ชนิดเดียวกันกับที่นักเตะประเทศญี่ปุ่น เกาหลี ได้ทำให้มองกันมาแล้ว
โดยที่หมายที่ฝัน ของบิ๊กบอสอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ก็คงจะเสมือนชาวไทยทั้งประเทศ ป้อมปราการหัวใจว่ายิ่งมีแข้งไทย ไปเล่นอยู่ในลีกที่รุ่งโรจน์แล้วมากเท่าไหร่
ช่องทางที่ “กลุ่มชาติไทยจะไปฟุตบอลโลก” ก็ย่อมมีมากเพิ่มขึ้นเท่านั้น
น่าเสียดายเหลือเกินครับผม คุณวิชัยลงทุนเพาะกล้ากับบอลไทยไว้แล้ว แม้กระนั้นไม่มีช่องทางได้มองเห็นดอกผลของมัน
ต่อไปนี้ ก็คงจะเป็นหน้าที่ของทายาทอย่าง “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ที่จำต้องตกทอดจิตวิญญาณ และความตั้งใจของผู้เป็นบิดาให้เพอร์เฟ็คต่อไป…
R.I.P. ด้วยหัวใจ…ครับผมเจ้าสัว.
ผมเขียนคอลัมน์ “ตะลุยฟุตบอลโลก” ชิ้นนี้ เผยแพร่ลงในหน้าข่าวกราวเกรียวกีฬา หนังสือพิมพ์ไทยเมือง ตั้งแต่วันที่ 31 เดือนตุลาคม 2561 หรือเมื่อเกือบจะ 3 ปีที่ผ่านมา
เพื่อร่วมไว้อาลัย ต่อการจากไปของเจ้าสัว วิชัย ศรีวัฒนประภา ประธานสมาคมอันเป็นที่รักของสาวก “หมาจิ้งจอกสยาม” เลสเตอร์ สิตี้
และเป็นอย่างยิ่งหัวใจให้ “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ผู้ที่จะตกทอดจิตวิญญาณ ของอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ที่พ่อได้สร้างไว้ให้คงอยู่ชั่วนิจนิรันดร์
ภาพของ “คุณต๊อบ” ที่ชูถ้วยแชมป์เอฟเอคัพ ในสนามเวมบลีย์ เมื่อวันเสาร์ก่อนหน้านี้ ด้วยประกายตาแวววาว
จ้องไปบนอรรธจันทร์ ที่มีรูปขนาดยักษ์ของคุณพ่อวิชัยเพ่งมองอยู่
เป็นโมเมนต์ประทับใจ.. ที่ไม่ได้อยากคำบรรยาย
อะไรก็แล้วแต่กับการบรรลุผลอันยิ่งใหญ่ ของกลุ่มฟุตบอลอาชีพในอังกฤษ ที่มีเจ้าของเป็นชาวไทย
แม้กระนั้นสามารถทำให้ฝรั่งมังค่า จำต้องยอมชูหัวใจให้โดยอาการเงียบ
ถึงในช่วงเวลานี้ขอเปลี่ยนแปลงจาก R.I.P. เป็น Congratulations !!
ที่มอบให้ทายาทชายหนุ่มเครือญาติ “ศรีวัฒนประภา”
ด้วยจิตนับถือ..อย่างแท้จริง.
